วันพุธที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2554

เจ็บจนวันนี้


อาจจะเห็นว่าฉันยังยิ้ม  หัวเราะได้ทุกนาที
                   อาจจะเห็นฉันมีชีวิตดีดี เหมือนคนไม่เป็นไร
                   แต่ลึกๆแล้วใครจะรู้  ถึงแม้ฉันมีความสุขเท่าไหร่
                   ความจริงวันนี้ข้างในหัวใจ ยังเป็นอย่างเดิม
*ก็ยังเจ็บมาจนวันนี้  นอนก็มีแต่น้ำตา
 มีแต่เธอทุกเวลา ไม่รู้จะทำยังไง
 ยังต้องเจ็บไปจนวันไหน  
 นานเท่าไหร่กว่าฉันจะทำใจได้
 ต้องอยู่อย่างทรมานอย่างนี้ไปนานเพียงใด
                จากวันนั้นที่เธอบอกลา  ชีวิตก็ยังเดินไป
                 อาจได้พบผู้คนมากมายเพียงใด ก็ยังไม่ลืมเธอ
                มีความรักเข้ามากี่ครั้ง  สุดท้ายก็ยังร้องไห้เพราะเธอ
                เจ็บปวดเสมอที่ยังต้องเจอเธออยู่ในใจ

(ซ้ำ*)
เธอยังคงอยู่ในหัวใจ  นานเท่าไรกว่าฉันจะลืมเธอได้
ต้องอยู่อย่างทรมานอย่างนี้ไปนานแค่ไหน
ไม่อยากจะทรมานอย่างนี้  ไปจน.....วันตาย....



ยังมะได้แกะนะคับ
เพิ่งฟังเห็นว่าเพราะดี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น